Kompozytorzy kompozytorom. Warszawska Jesień, 15 – 23 września 2017
Powojenną muzykę awangardową uważano zawsze za sztukę niekomunikatywną i hermetyczną przez wzgląd na jej radykalizm estetyczny. Jeśli jednak dziś jest nadal tak postrzegana to przyczyny tego stanu muszą być odmienne. Co jeśli to nie sama muzyka współczesna, a jedynie mierność towarzyszącego jej dyskursu i pogmatwane procedury zarządzania czynią jej odbiór niestrawnym dla szerokiej publiczności? Czy swoista brzydota samego systemu nie odrzuca dziś tak samo, jak swego czasu odrzucały brzydkie dźwięki?